بررسی فراوانی شیوع کاسپ های تلون و کارابلی در معاینه ی دندان بیماران مراجعه کننده به دانشکده دندان پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی تهران: یک بررسی دو ساله

مقدمه: کاسپ های اضافی کارابلی و تلون از نظر انسان شناسی و بالینی حایز اهمیت می باشند. با توجه به تعداد کم تحقیق در این زمینه بر روی نژاد ایرانی، نیاز به بررسی شیوع این دو خصیصه ی دندانی حس می شود. هدف از این تحقیق، تعیین میزان شیوع کاسپ تلون دندان لترال و کاسپ کارابلی در دندان های مولر اول دایمی فک بالا بود. مواد و روش ها: این تحقیق به صورت توصیفی – تحلیلی از نوع مقطعی بوده و به دو روش قالب گیری و تهیه کست مطالعه و مشاهده مستقیم بر روی 356 نمونه به روش تصادفی صورت گرفت. نتایج به دست آمده با آزمون آماری کای دو در نرم افزار آماری spss نسخه 17 بررسی شد (05/0 = α ). یافته ها: در بین 356 بیمار مراجعه کننده، 214 مورد (61 درصد) دارای کاسپ کارابلی و 17 مورد (5 درصد) دارای کاسپ تلون بودند. 140 مورد (65 درصد) از کاسپ های کارابلی دوطرفه و 74 مورد (35 درصد) یک طرفه بودند. برای کاسپ تلون 12 مورد (71 درصد) دوطرفه و 5 مورد (29 درصد) یک طرفه بودند. رابطه ی معنی داری بین جنسیت و حضور کاسپ کارابلی (279/0 = p value ) و کاسپ تلون (759/0 = p value ) مشاهده نشد. کاسپ کارابلی تمایل به بروز دوطرفه داشت (001/0 ˂ p value ). نتیجه گیری: برخلاف کاسپ تلون حضور کاسپ کارابلی در جامعه ی ایرانی قابل توجه بوده و همراه با تمایل فراوان به بروز دو طرفه، ولی بدون رابطه خاص با جنسیت می باشد.